qatara kis geldi,20 dereceyle....:))
otel lobisindeki noel baba ve geyikleri bir de pamuktan yaratilan kar efekti hemen yanindaki 365 gun palmiyelerle tamamen tezat..
bu hosuma gidiyor ...tezatlar...
sasirtici bicimde ayaklarimin ilk defa usudugunu hissettim kalorifer sistemsiz klima odakli evde biraz once...
usudu dediysem bir ankara kisindan fazlasi olamaz elbet:))
yine de pek bir sevdigim londradan (cefasini cektim sefasini da boyle arada yazarak suriyim bari:) aldigim pembe pof pof inekli coraplarimi kapmaya odaya kostum klimanin yaz boyu durmadigi oda beni serin karsiladi...
yine ilk defa...
ocak ayi basinda turkiyede gecirecegim ve hayatimin donum noktasi olacak gunleri dusundum bir yandan da gitmek istedigim filmleri yemek istedigim yemekleri gormek istedigim dostlari dusunurken....
bu ozlem asla bitmeyecekti..nerede olursan bir baska yer eksik kalmaya devam edecekti...
buldugumuz ruh esine siginip kalbi isitmaya devam edecektik...
ahh bugun ne hostu banyo sonrasi bir kedi gibi simarikca ve guven duyarak ve kaygisizca onun yanina kivrilip yatmak:))
basladigimiz filmin ilk bes dakikasinda o derinnn uykuya daldim bi qatar oglesonrasi disarda hava cook cook guzelken,qatarda kis 25 derece gunduz sicakligiyla akip giderken...
uyaninca kararsizligim ve uyuzlugum 'noodle yapicam,, hayir yapmicam,, evet yapiyim,, yok neyse useniyorum' larla gecti. sonunda koca bir aksami arkada birakarak saatin 10 unda tam da benim 'ama bu saatte yeme kocaman'im, hamurlar sonra buralara geliyoooo' diye love handle larindan cekistirdigim ve o sirada acliktan gozu donmus birine soylenecek son soz oldugu kanaatine cabuk vardigim icin herrr zaman oldugu gibi yemegimizi paylasarak -bi sana bi bana:))- ve pizzasina ortak olarak,, bi de chicken wing'lerin gunahina:))
bu kritik aclik anlarini bir kez daha atlattik:))
eve donup kabuga cekilme aniydi...
zaman burada :01:10 ...
turkiyede: 12:10 ...
ben de: pembe coraplari giyip blogu tamamlayip uyku zamani...
otel lobisindeki noel baba ve geyikleri bir de pamuktan yaratilan kar efekti hemen yanindaki 365 gun palmiyelerle tamamen tezat..
bu hosuma gidiyor ...tezatlar...
sasirtici bicimde ayaklarimin ilk defa usudugunu hissettim kalorifer sistemsiz klima odakli evde biraz once...
usudu dediysem bir ankara kisindan fazlasi olamaz elbet:))
yine de pek bir sevdigim londradan (cefasini cektim sefasini da boyle arada yazarak suriyim bari:) aldigim pembe pof pof inekli coraplarimi kapmaya odaya kostum klimanin yaz boyu durmadigi oda beni serin karsiladi...
yine ilk defa...
ocak ayi basinda turkiyede gecirecegim ve hayatimin donum noktasi olacak gunleri dusundum bir yandan da gitmek istedigim filmleri yemek istedigim yemekleri gormek istedigim dostlari dusunurken....
bu ozlem asla bitmeyecekti..nerede olursan bir baska yer eksik kalmaya devam edecekti...
buldugumuz ruh esine siginip kalbi isitmaya devam edecektik...
ahh bugun ne hostu banyo sonrasi bir kedi gibi simarikca ve guven duyarak ve kaygisizca onun yanina kivrilip yatmak:))
basladigimiz filmin ilk bes dakikasinda o derinnn uykuya daldim bi qatar oglesonrasi disarda hava cook cook guzelken,qatarda kis 25 derece gunduz sicakligiyla akip giderken...
uyaninca kararsizligim ve uyuzlugum 'noodle yapicam,, hayir yapmicam,, evet yapiyim,, yok neyse useniyorum' larla gecti. sonunda koca bir aksami arkada birakarak saatin 10 unda tam da benim 'ama bu saatte yeme kocaman'im, hamurlar sonra buralara geliyoooo' diye love handle larindan cekistirdigim ve o sirada acliktan gozu donmus birine soylenecek son soz oldugu kanaatine cabuk vardigim icin herrr zaman oldugu gibi yemegimizi paylasarak -bi sana bi bana:))- ve pizzasina ortak olarak,, bi de chicken wing'lerin gunahina:))
bu kritik aclik anlarini bir kez daha atlattik:))
eve donup kabuga cekilme aniydi...
zaman burada :01:10 ...
turkiyede: 12:10 ...
ben de: pembe coraplari giyip blogu tamamlayip uyku zamani...
